Khaled Hosseini – En uit de bergen kwam de echo

Afgelopen weekend heb ik het boek En uit de bergen kwam de echo gelezen. Dit boek is geschreven door Khaled Hosseini.

Voor de driejarige Pari is haar grote broer Abdullah meer een moeder dan een broer. Voor de tienjarige Abdullah is zijn zusje alles. Wat er met hen gebeurt – het zusje wordt noodgedwongen verkocht aan een rijk maar kinderloos echtpaar in Kabul – zet een reeks ingrijpende gebeurtenissen over tientallen jaren in gang, die een indringend beeld geven van de morele complexiteit van het leven. Hosseini beschrijft meerdere generaties in deze roman, ouders en kinderen en kleinkinderen, broers en zussen, en hij onderzoekt de vele manieren waarop familieleden elkaar liefhebben, verwonden en verraden – én hoe ze zich voor elkaar opofferen.

Khaled Hosseini – En uit de bergen kwam de echo

Net zoals in “De vliegeraar” en “Duizend schitterende zonnen“, leer je in “En uit de bergen kwam de echo” heel veel over de gebruiken, waarden en normen in Afghanistan over de periode vanaf 1920 tot het heden. Afghanistan wordt in die periode geteisterd door oorlogen en dat beschrijft Khaled Hosseini met zoveel oog voor details dat het lijkt alsof je er zelf tussen in zit.

Het verhaal in “En uit de bergen kwam de echo” speelt over een best wel lange tijd en omvat verschillende continenten, landen en steden en gaat over veel mensen, maar is toch eigenlijk wel zeer goed geschreven. Nergens raak je de draad kwijt en nergens wordt er te diep in details gedoken. Het verhaal is zeer schrijnend, maar leest wel zeer goed weg.

Voor mij is “En uit de bergen kwam de echo” nog een voorbeeld van de kwaliteiten als schrijver van Khaled Hosseini.