Camilla Läckberg – Engeleneiland

Gisteren heb ik het boek Engeleneiland uitgelezen. Dit boek is geschreven door Camilla Läckberg.

Pasen 1974. Een familie verdwijnt van het eiland Valö zonder een spoor achter te laten. De eettafel is zelfs prachtig gedekt, maar iedereen is verdwenen. Iedereen behalve de één jaar oude dochter Ebba. Is het gezin slachtoffer van een misdrijf of is het vrijwillig weggegaan? Het raadsel is nooit opgelost …

Jaren later keert Ebba terug naar het eiland. Zij en haar man Mårten hebben hun zoontje van drie verloren. In een poging hun verdriet te overwinnen en verder te gaan met hun leven, willen ze Ebba’s ouderlijk huis renoveren en er een bed and breakfast openen. Ze zijn nog maar net begonnen met hun renovatiewerkzaamheden als iemand probeert brand te stichten. Wanneer ze een paar dagen later bij het openbreken van de vloer bloed aantreffen, lijkt het kwaad uit het verleden hen in te halen. Inspecteur Patrik Hedström en zijn collega’s onderzoeken de brand en verdiepen zich daarbij in de oude verdwijningszaak.

Wat is er precies gebeurd met Ebba’s familie?

Camilla Läckberg – Engeleneiland

Eigenlijk is de opbouw van alle boeken over Patrik Hedström en Erica Falck gelijk … Twee verhalen – de ene ver in het verleden en de andere in het heden en meestal verteld vanuit meerdere personen – die op een sublieme wijze door elkaar heen geweven worden en op het einde van het boek zelfs bij elkaar komen en er voor zorgen dat je pas in het laatste hoofdstuk precies weet hoe het ging. Maar … Dit kan mij niet schelen, want de boeken zijn zo goed geschreven dat elk verhaal erg goed wegleest en dat het ook heel erg moeilijk is om het boek weg te leggen.

Zo is ook Engeleneiland zeer goed geschreven en is het, voor mij dan althans, heel lastig geweest om het boek weg te leggen. In het boek worden zo veel details van de omgeving gegeven waar de verhalen zich in afspelen, dat je als lezer zeer makkelijk een voorstelling kan maken van hoe de omgeving eruit kan zien. De verhalen blijven spannend tot en met het laatste hoofdstuk.

Ik heb nu op Leeuwentemmer na alle boeken over Patrik Hedström en Erica Falck gelezen, maar ik ben net begonnen in het boek, dus ik verwacht binnen korte tijd hier ook nog verslag over te kunnen doen.