Boeken : Thé Lau
Gisteren heb ik het laatste boek van Thé Lau gelezen dat ik heb.
Lau speelde als gitarist in verscheidene bands en was lid van Neerlands Hoop Express. In 1979 richtte hij de band The Scene op, bekend van de hits Blauw en Iedereen is van de wereled. Lau werd de leadzanger. Lau was ook een zeer beganadigd schrijver.
2000 – De Sterren van de Hemel
HET VEELGEPREZEN DEBUUT VAN DE MEESTER VAN DE MELANCHOLIE.
In zijn prozadebuut laat Thé Lau ons via zeven loepzuivere verhalen kennismaken met zijn universum vol eenlingen – mensen die buiten de boot, de groep of het gesprek vallen. Zo wordt in ‘De mongool’ in een café een mongool versierd door een geblondeerde, rijpere dame, tot groot vermaak van haar baldadig gezelschap; en in het aangrijpende ‘Kruis van verdienste’ denkt een oudere man, terwijl hij wordt geridderd voor zijn verzetsactiviteiten, aan zijn vrienden uit het verleden.
2003 – De Teksten
EEN ZIN VAN THÉ LAU IS DOORGAANS SCHERPER DAN HET LEMMET VAN EEN ZWITSERS ZAKMES.
‘Hij slaat je met verstomming, confronteert je met de nietigheid van het bestaan. Het is een talent waar slechts weinig songschrijvers mee behept zijn, of ze zouden Bob Dylan moeten heten.’ Aldus De Morgen over de teksten van een van de meest bewonderde en geliefde songwriters van Nederland en België. Als voorman van The Scene en als soloartiest heeft hij klassiekers op zijn naam staan als ‘Blauw’, ‘Open’ en ‘Rivier’. Voor het eerst zijn nu alle teksten uit Lau’s ruim dertig jaar omspannende carrière in één band verzameld.
2004 – Hemelrijk
EEN VERHAAL OVER (VERLOREN) LIEFDE, DE GENEUGTEN DES LEVENS, OUDERDOM EN DE (LETTERLIJK) NADERENDE DOOD.
Huize Hemelrijk wordt bewoond door de bejaarde Casper en Hester, die na een bewogen leven hun dagen doorbrengen in nog slechts enkele ruimten van het majestueuze maar deels vervallen huis.
Het opgroeien in een kleine, veelal kunstzinnige gemeenschap; een jeugdliefde die een enige grote liefde wordt en op een dag zomaar verdwijnt; de in allerlei gedaantes terugkerende rivaliteit met een iets oudere jongen uit het dorp; het in toenemende mate haperende geheugen… in een web van gesprekken, dromen, flashbacks en herinneringen krijgt het leven van Casper Hemelrijk gestalte.
2006 – In de Dakgoot
IN HET HOLST VAN DE NACHT KRUIPT EEN ZANGER OVER HET DAK VAN HET HOLIDAY INN IN LEUVEN, OP WEG NAAR EEN HEMELSE CELLISTE.
Twaalf lange meters sluipt hij langs ramen waarachter hotelgasten snurken, muziek luisteren, de liefde bedrijven. Op zijn tocht wordt hij begeleid door een schutsengel met wie hij praat over muziek en muzikanten: waarom zijn zangers zoals ze zijn? Wat drijft muzikanten met deze mensen te willen werken?
Tussen de bedrijven door vertelt de zanger ook zijn eigen verhaal: de lange weg van de dorpsfanfare naar de grote podia van de Lage Landen. In de dakgoot is een boek over angst en euforie, maar vertelt ook hoe het is een frontman te zijn, die waakt voor afbraak en altijd de angel erin probeert te houden.
2007 – 1000 Vissen
EEN UITBUNDIGE HOMMAGE AAN EEN BUURT, DE MENSEN DIE ER WONEN, MAAR OOK AAN HET LEVEN ZELF.
Thé Lau woont en werkt al ruim 20 jaar in de Spaarndammerbuurt in Amsterdam. Een levendige, rauwe buurt aan het water – de rafelrand van de stad. In 1000 Vissen brengt hij de kleurrijke karakters die de buurt bevolken en elkaar treffen op straat of in de kroeg, tot leven.
Vol liefde en genegenheid schrijft hij over ‘de grofgebekte bouwvakkers, de luidruchtige binnenschippers, de sexy kroegtijgerinnen en de muzikanten met iets te veel van het een of ander achter de kiezen’.
2014 – Juliette
Robbie Morris wil weg uit het kunstenaarsdorp Bergen, dat leeft op roddel, achterklap en jaloezie.
Op een feest ontmoet hij de oogverblindende fotografe Juliette. Samen trekken ze naar Amsterdam, waar Robbie als tekenaar gaat werken voor de grootste krant van Nederland, onder de hoede van de flamboyante verslaggever Breukhout. Eindelijk leeft Robbie het leven zoals hij dat zich altijd droomde. Maar de verlokkingen van dat leven blijken ook een keerzijde te hebben. Juliette is een bitterzoete coming of age-roman over het verlangen naar iets groters, en de prijs die je daarvoor betaalt.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik Thé Lau kende als leadzanger en gitarist van de band The Scene en dat ik pas toen bekend werd dat hij kanker had, ontdekte dat hij ook een aantal boeken geschreven had.
Ik heb toen meteen van bovenstaande boeken de digitale versie gekocht en toen heeft het nog wel even geduurd voordat ik de boeken ook werkelijk ben gaan lezen. Maar nu, nadat ik alle boeken gelezen heb, kan ik alleen maar zeggen dat het ontzettend jammer is dat Thé Lau nu overleden is, want ik vind hem een zeer goed schrijver. Van het volkse in 1000 Vissen tot de heel erg goed doordachte en uitgewerkte roman Juliette lezen de boeken erg goed weg.