Musical : Het meisje met het rode haar
Ik heb gisteren met Henk, Fabiola, Fabienne, Lisenke en Danielle de musical Het meisje met het rode haar gezien. Deze musical werd geproduceerd door Dommelgraaf & Cornelissen en werd opgevoerd in het Stadstheater te Zoetermeer. In deze musical worden de hoofdrollen gespeeld door Roos van Erkel als Hannie Schaft, Jim Bakkum als Hugo, Joke de Kruijf, Sjoerd Pleijsier, Sanne Bosman, Stefan de Kogel, Stephan Mooijman, David van den Tempel en Marlijn van Dijk.
Een vrouw op een bankje. Het zachte geluid van de rijdende vrachtwagen vermengt zich met het geluid van de naderende branding. Ze zijn er bijna. Nog even dan wacht onherroepelijk het einde voor Hannie Schaft (Roos van Erkel).
Haarlem, 1943. De roodharige rechtenstudente Hannie Schaft ziet hoe de oorlog haar wereld verandert. Thuis wordt steeds minder thuis. Ze wil niet langer lezen over recht maar iets doen en sluit zich aan bij het gewapend verzet. Ze neemt het heft in eigen handen en pleegt vele aanslagen op landverraders. Wanneer mede-verzetsstrijder en vriend Hugo (Jim Bakkum) bij een aanslag omkomt, zweert ze hem te zullen wreken. Een adembenemend en waargebeurd verhaal.
Wie was Hannie Schaft en wat dreef haar om de keuzes te maken die ze maakte? Zeventig jaar na haar overlijden vertelt de musical Het meisje met het rode haar, gebaseerd op de gelijknamige roman van Theun de Vries, het verhaal van deze jonge vrouw opnieuw.
Het meisje met het rode haar
En weer is er een Nederlandse Musical waarvan ik zeg dat deze zeer goed is. Zeer goede acteurs en actrices die ook zeer goed kunnen zingen. Goede muziek en simplistisch decor zorgen er voor dat de wisselingen tussen de verschillende scene’s snel en onopvallend verlopen.
Het verhaal van Hannie Schaft wordt met veel vaart, maar ook met heel veel diepgang verteld. Hoe zij persoonlijk tegenover de oorlog en de bezetter staat, maar ook hoe zij tegenover de liefde staat. Het maakt maar weer eens duidelijk dat de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog niet meer moeten voorkomen.
