Film : Munch (2023)
Gisteren heb ik de film Munch (2023) gezien. Deze film heb ik bekeken in het kader van het IFFR 2023, bij Pathé Schouwburgplein te Rotterdam. In deze film worden de hoofdrollen gespeeld door Alfred Ekker Strande als Edvard Munch (21), Mattis Herman Nyquist als Edvard Munch (30), Ola G. Furuseth als Edvard Munch (45), Anne Krigsvoll als Edvard Munch (80), Jesper Christensen als Dr. Daniel Jacobsen, Anders Baasmo als Rolf Stenersen, Lisa Carlehed als August Strindberg, Thea Lambrechts Vaulen als Milly Thaulow, Ida Elise Broch als Dagny Juel, Gine Cornelia Pedersen als Tulla Larsen, Hanna-Maria Grønneberg als Amalie, Hildegun Riise als Petra, Per Frisch als Christian Munch, Gjertrud L. Jynge als Tante Karen en Ylva Fuglerud als Inger Munch.
Edvard Munch was one of the most important artists in the period between the 19th and 20th centuries. His motif Skrik (The Scream), repeated in several techniques, became part of the 20th-century world subconsciousness – an image of fear and loneliness most people probably know, even if they have no idea who created it.
In general, ‘Munch’ is more a kaleidoscope than the usual artist biopic – an essay on the many meanings of one man’s life and art for his own time, but also the future. And how better to open a festival like IFFR than with a vision of art as a many-splendoured, challenging, enriching thing?
IFFR.com
Film : Munch (2023)
Wow … Gewoon WOW …
De film is echt heel goed gemaakt. Er worden eigenlijk vier verhalen verteld, maar die zijn zo door elkaar heen geweven dat het totaal je als kijker een heel goed beeld geeft van het leven van Edvard Munch. Bovendien krijg je heel goed door wat de schilder allemaal moest meemaken in diverse plaatsen en dat hij bij leven echt nog niet de waardering had die hij pas later gekregen heeft. Wat ik persoonlijk heel mooi vond aan de film is dat bij het tonen van de verschillende tijdvakken men zich niet perse heeft vastgehouden aan de kostumering, locaties en ook echt steden in die tijdvakken. In het begin is het best wel verwarrend als Munch in Berlijn loopt en je een heel modern Berlijn ziet, maar je eigenlijk wel weet dat het Berlijn van rond 1890 moet zijn, maar naarmate de film vordert zie je dat niet meer en is het gewoon onderdeel van het verhaal geworden.
En wat is Pathé Schouwburgplein een super grote bioscoop met als zaal 1, waar Munch vertoond werd, een hele grote zaal met heel veel stoelen voor heel mensen. Een heel groot filmdoek en super goede speakers voor een optimale geluidservaring. Voor bioscoop liefhebbers is deze zaal toch echt wel een aanrader.
En dan heb ik het nog niet gehad over het feit dat Munch de eerste film was in een totaal van 460 films die gedurende IFFR 2023 te bekijken zijn. Verder wordt er in De Doelen elke dag een café georganiseerd, waar je als filmbezoeker kan borrelen, maar vooral ook praten met andere bezoekers. Dit jaar is het tweede jaar dat ik IFFR bezoek. Vorig jaar, vanwege Covid, online en dit jaar echt on site, maar het is fantastisch.
